Ωτίτιδα

Η μέση ωτίτιδα αποτελεί τη συχνότερη ασθένεια της βρεφικής και παιδικής ηλικίας μετά το κρυολόγημα. Μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις ηλικίες, όμως παρουσιάζεται πιο συχνά μεταξύ των 4 μηνών και 5 ετών. Βέβαια μέση ωτίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν και οι ενήλικες, απλώς σε πολύ μικρότερη συχνότητα. Ανάλογα με τη χρονιότητα της νόσου, η μέση ωτίτιδα διακρίνεται σε οξεία, εκκριτική και χρόνια.

Το αυτί μας αποτελείται από τρία μέρη:

• Εξωτερικό αυτί (περιλαμβάνει το πτερύγιο και τον έξω ακουστικό πόρο μέχρι το τύμπανο)
• Μέσο αυτί (ο χώρος πίσω από το τύμπανο)
• Έσω αυτί (περιλαμβάνει τον κοχλία και τον λαβύρινθο)

Όταν η περιοχή που βρίσκεται πίσω από το τύμπανο (μέσο αυτί) παρουσιάζει οξεία ή χρόνια φλεγμονή, τότε αναφερόμαστε στην πάθηση της μέσης ωτίτιδας. Τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή σε σχέση με τους ενήλικες γιατί η ευσταχιανή τους ( ο σωληνίσκος που φέρνει σε επικοινωνία το μέσο αυτί με το ρινοφάρυγγα) είναι πιο βραχεία και με πιο οριζόντια κλίση, με αποτέλεσμα να αποφράσσεται πιο εύκολα. Ένας άλλος λόγος που τα μικρά παιδιά κάνουν συχνότερα ωτίτιδες είναι ότι σε μεγάλο ποσοστό παρουσιάζουν υπερτροφία των αδενοειδών τους εκβλαστήσεων (κρεατάκια) – ακόμη και σε περιόδους που είναι ελεύθερα λοιμώξεων. Τα υπερτροφικά κρεατάκια μπλοκάρουν το στόμιο της ευσταχιανής από την πλευρά του ρινοφάρυγγα με αποτέλεσμα αυτή να δυσλειτουργεί και να οδηγεί σε ωτίτιδες. Οι ομάδες των παιδιών που είναι ακόμη πιο επιρρεπή στις λοιμώξεις του αυτιού είναι τα αγόρια, τα παιδιά με ιστορικό  άσθματος, αλλεργίες ή έκζεμα.

 

Αιτία έναρξης της μέσης ωτίτιδας είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, η οποία προκαλεί οίδημα και φλεγμονή στις ρινικές κοιλότητες και στις ευσταχιανές σάλπιγγες που ενώνουν το μέσο αυτί με τον ρινοφάρυγγα, με αποτέλεσμα να παγιδευεται υγρό στο μέσο αυτί. Το υγρό αυτό μπορεί να προκαλέσει ενοχλήσεις και να βοηθήσει την ανάπτυξη βακτηρίων, με αποτέλεσμα την οξεία λοίμωξη του μέσου ωτός.

Όταν η φλεγμονή του μέσου ωτός με υγρό διαρκεί για διάστημα λιγότερο των 3 εβδομάδων, τότε αναφερόμαστε στην Οξεία Μέση Ωτίτιδα (ΟΜΩ). Τα συμπτώματα που θα παρουσιάσει ο ασθενής από την αρχή της νόσου είναι βαρηκοΐα, αίσθημα βάρους στο αυτί, ενώ ακολουθεί πόνος και σε κάποιες περιπτώσεις εμπύρετο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις της ΟΜΩ γίνεται αυτόματη ρήξη του τυμπανικού υμένα, με αποτέλεσμα να υποχωρεί αυτόματα και ο πόνος.

Αν και δεν αποτελεί σοβαρό νόσημα, η ΟΜΩ πρέπει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά και έγκαιρα για την αποφυγή επιπλοκών, όπως η ρήξη του τυμπανικού υμένα,η οξεία μαστοειδίτιδα, η λαβυρινθίτιδα  κ.α. Για την αντιμετώπισής της συνταγογραφούνται αντιβίωση και παυσίπονα.

Στην περίπτωση της Εκκριτικής Μέσης Ωτίτιδας, έχει συσσωρευτεί μη πυώδες υγρό στο μέσο αυτί και για το λόγο αυτό απουσιάζουν τα έντονα συμπτώματα της ΟΜΩ. Η κατάσταση της Εκκριτικής Μέσης ωτίτιδας παρουσιάζει πιο ήπια συμπτώματα, όπως αίσθημα βάρους στο αυτί και ήπιο βαθμό βαρηκοΐας.

Πρόκειται για μια αρκετά συχνή πάθηση των παιδιών, η οποία συνοδεύει την υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων του ρινοφάρυγγα (κρεατάκια). Προκειμένου να μην υποτροπιάσει και γίνει χρόνια, απαιτείται έγκαιρη αντιμετώπιση συντηρητικά. Αν δεν υποχωρήσει εντός 3 μηνών, τότε πρέπει να αντιμετωπισθεί χειρουργικά.

Στους ενήλικες με εκκριτική ωτίτιδα είναι απαραίτητος ο ενδοσκοπικός έλεγχος προκειμένου να αποκλειστεί παρουσία όγκου στην περιοχή του ρινοφάρυγγα που μπορεί να αποφράσσει την ευσταχιανή σάλπιγγα.

Όταν τα επεισόδια φλεγμονής στο μέσο αυτί παρατείνονται με παραμονή της διάτρησης του τυμπανικού υμένα και εκροή υγρού από το μέσο αυτί, αναφερόμαστε στη Χρόνια Μέση Ωτίτιδα (ΧΜΩ).

Η χειρουργική επέμβαση στις περιπτώσεις αυτές είναι συνήθως αναγκαία για την αντιμετώπιση της ΧΜΩ ( αφού πρώτα εξαλειφθεί συντηρητικά η ωτόρροια) όπου πραγματοποιείται τυμπανοπλαστική για να αποκατασταθεί το έλλειμμα του τυμπανικού υμένα και ταυτόχρονα καθαρισμός του μέσου ωτός από τους φλεγμονώδεις ιστούς. Οι επιπλοκές δεν είναι συχνές και η πρόγνωση της νόσου όταν αντιμετωπίζεται σωστά και εγκαίρως είναι πολύ καλή. Αντιθέτως η εικόνα του ασθενούς είναι πιο επιπλεγμένη όταν η φλεγμονή έχει ήδη προκαλέσει διάβρωση του κροταφικού οστού ή και του προσωπικού νεύρου. Διάβρωση της μαστοειδούς μπορεί να οδηγήσει σε εξάπλωση της φλεγμονής προς τις μήνιγγες ή τον εγκέφαλο.

Η παρακολούθηση από τον ωτορινολαρυγγολόγο σε περιπτώσεις που φλεγμαίνει το μέσο αυτί προσφέρει στον ασθενή έγκαιρη αντιμετώπιση και αποφυγή των πιθανών επιπλοκών.

Η διάγνωση της ωτίτιδας γίνεται κατόπιν της κλινικής εξέτασης από τον ΩΡΛ.

Η κλινική εξέταση δεν περιλαμβάνει μόνο τον έλεγχο των αυτιών αλλά και του λαιμού και της μύτης του ασθενούς. Κάνοντας τη διάγνωση της πάθησης ο θεράπων ιατρός χορηγεί την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Tο κόστος για τη θεραπεία της Ωτίτιδας, διαμορφώνεται σε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον ΩΡΛ (Ωριλά) σας καθώς εξαρτάται από τι θα απαιτηθεί κατά περίπτωση να γίνει τόσο κατά τον διαγνωστικό έλεγχο (κλινική εξέταση, ενδοσκόπηση, ακοολογικός έλεγχος) όσο και κατά τη θεραπευτική προσέγγιση (φαρμακευτική αγωγή, τυμπανοκέντηση,χειρουργική αντιμετώπιση).