Είναι γεγονός πως η ρινοπλαστική είναι μία από τις πιο πολύπλοκες τεχνικά επεμβάσεις χειρουργικής του προσώπου, η οποία απαιτεί ιδιαίτερη εμπειρία και εξειδίκευση. Η επέμβαση αυτή δρα σε δύο επίπεδα. Σε πρώτο επίπεδο, επιφέρει άμεση αλλαγή στην εικόνα της μύτης. Παράλληλα, η επέμβαση της ρινοπλαστικής αποκαθιστά τη λειτουργικότητα της μύτης, επιτρέποντας στον ασθενή την ανάκτηση της φυσιολογικής του αναπνοής. Οι παραλλαγές στην ανατομία της μύτης από άνθρωπο σε άνθρωπο, δημιουργούν ένα επιπρόσθετο ενδιαφέρον, αυξάνουν όμως ταυτόχρονα και την τεχνική δυσκολία της επέμβασης. Αυτό σημαίνει πως ο Χειρουργός Ρινοπλαστικής θα πρέπει να διαθέτει βαθιά γνώση του αντικειμένου και χειρουργική τεχνική που θα μπορεί να διαφοροποιείται κατάλληλα ανά περιστατικό ώστε να αποδίδονται τα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα σε κάθε μύτη με κάθε ιδιαιτερότητα.
Τεχνικές Ρινοπλαστικής : Κλειστή Ρινοπλαστική
Στην κλειστή ρινοπλαστική όλες οι προσπελάσεις πραγματοποιούνται με πολλαπλές και ιδιαιτέρως ακριβείς εσωτερικές τομές στη μύτη. Μέσα από αυτές τις εσωτερικές τομές δημιουργείται η απαραίτητη προσβασιμότητα προς όλες τις δομές (άνω , μέσο και κάτω τριτημόριο της μύτης) προκειμένου να πραγματοποιηθούν όλες οι απαραίτητες τεχνικές (ακόμη και η τοποθέτηση μεγάλης έκτασης μοσχευμάτων) με στόχο τη στήριξη, τη λειτουργικότητα και τις αλλαγές στο σχήμα και το περίγραμμα της μύτης.
Η κλειστή ρινοπλαστική επιφέρει μειωμένο μετεγχειρητικό οίδημα και χρειάζεται λιγότερο χρόνο αποκατάστασης σε σχέση με την ανοικτή προσπέλαση, όταν μιλάμε για αντίστοιχους χειρισμούς (πχ χειρισμός ύβου, λοξής πυραμίδας, bulbous κορυφής κλπ). Βέβαια, σε περιστατικά που είναι ιδιαίτερα απαιτητικά ή revision (επανεπεμβάσεις), απαιτείται ιδιαίτερη τεχνική εμπειρία από τον χειρουργό προκειμένου να μπορεί να πραγματοποιήσει τους απαιτούμενους χειρισμούς χωρίς να χρειαστεί να μετατρέψει το πεδίο του τε ανοικτό. Αυτό είναι κάτι που κερδίζεται με την κατάλληλη εκπαίδευση στην τεχνική αυτή και σίγουρα απαιτεί πολύ μεγαλύτερη καμπύλη εκμάθησης για τον χειρουργό, αφού συνήθως οι χειρισμοί που απαιτούνται είναι πιο «λεπτοί» σε σχέση με την ανοικτή.
Πλεονεκτήματα
- Λιγότερο επεμβατική για τους ιστούς διαδικασία
- Δεν υπάρχουν εξωτερικές/ ορατές τομές που μπορεί να οδηγήσουν σε δύσμορφες ουλές
- Μειωμένος χρόνος ανάρρωσης για τον ασθενή ( άμεσα και απώτερα)
- Λιγότερο πρήξιμο και μώλωπες αμέσως μετά από τη χειρουργική επέμβαση (σε σχέση με την ανοικτή προσπέλαση) παρόλο που οι απαιτούμενες παρεμβάσεις έχουν γίνει συνολικά και ολοκληρωμένα.
Μειονεκτήματα
- Ο χειρουργός πρέπει να έχει την εμπειρία να πραγματοποιήσει ΚΑΘΕ απαραίτητη χειρουργική τεχνική δημιουργώντας τους απαραίτητους χώρους για την άμεση ορατότητα στο πεδίο και την ελευθερία κινήσεων
Τεχνικές Ρινοπλαστικής : Ανοικτή Ρινοπλαστική
Η ανοικτή ρινοπλαστική αποτελεί μία από τις παλαιότερες και πιο παραδοσιακές τεχνικές ρινοπλαστικής. Η ανοικτή ρινοπλαστική διεξάγεται σε πιο ευρύ πεδίο και απαιτεί τη δημιουργία μίας τομής που πραγματοποιείται στο στενό μέρος της βάσης της μύτης, τη λεγόμενη στυλίδα. Στη συνέχεια, η τομή αυτή επεκτείνεται εντός των δύο ρουθουνιών για την πλήρη απελευθέρωση του δέρματος από τους υποκείμενους ιστούς.. Έτσι διαχωρίζεται η επιφάνεια του δέρματος της μύτης από τον σκελετό της. Το γεγονός αυτό επιτρέπει τη δημιουργία ευρύτερου χειρουργικού πεδίου που καθιστά τεχνικά σχετικά πιο εύκολους τους χειρουργικούς χειρισμούς, χωρίς βέβαια αυτό από μόνο του να αποτελεί εγγύηση για την αποτελεσματικότητα των περαιτέρω τεχνικών που έχουν τις ιδιαίτερες απαιτήσεις τους και χρήζουν βαθιάς γνώσης και εμπειρίας του αντικειμένου .
Πλεονεκτήματα
- Ευρύτερο χειρουργικό πεδίο
- Πιο εύκολη πρόσβαση σε περιοχές όπου απαιτείται τοποθέτηση εκτεταμένων μοσχευμάτων
Μειονεκτήματα
- Πιθανά ορατή ουλή στη βάση της μυτης. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν προκειμένου να μην οδηγήσει σε έντονη ασυμμετρία ή δυσμορφία των ρουθουνιών, κάτι που δύσκολα διορθώνεται ακόμη και σε περίπτωση επανεπέμβασης
- Συνήθως περισσότερο, και χρονικά πιο επίμονο, οίδημα γύρω από τη μύτη και τα μάτια ( Σε σύγκριση με αντίστοιχους χειρουργικούς χειρισμούς μέσω κλειστής προσπέλασης.Φυσικά κάθε περιστατικό διαφέρει από τα υπόλοιπα λόγω της ιδιαιτερότητας των ιστών του.)
Σεπτοπλαστική ή Διαφραγματοπλαστική
Η εγχείρηση του ρινικού διαφράγματος πραγματοποιείται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει αποκλίνον ρινικό διάφραγμα. Το ρινικό διάφραγμα αποτελεί το κεντρικό τμήμα του ρινικού σκελετού που διαχωρίζει τη μύτη εσωτερικά σε δύο ρινικές κοιλότητες. Η σωστή θέση του επηρεάζει τη λειτουργία της αναπνοής. Επιδιώκεται το ρινικό διάφραγμα να είναι κατά το δυνατόν ευθύ, τόσο ψηλά στο χόνδρινο τμήμα, όσο και χαμηλά στη βάση του. Έτσι, στην περίπτωση όπου εντοπίζεται κλινικά σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, η αντιμετώπιση γίνεται ταυτόχρονα με την πλαστική της μύτης . Επίσης για λειτουργικούς λόγους αντιμετωπίζεται η πιθανή παρουσία υπερτροφικών ρινικών κογχών. Έτσι, ο ασθενής μετά την επέμβαση ανακτά και πάλι την ικανότητά του να αναπνέει φυσιολογικά μέσω της μύτης.
Ρινοπλαστική – χειρουργική του ρινικού άκρου ( tip της μύτης)
Το ρινικό άκρο (tip) αποτελεί μία πολύπλοκη δομή και η αναμόρφωσή του επηρεάζει ολοκληρωμένα και με απόλυτα φυσικό τρόπο την εμφάνιση της μύτης, κάτι που δεν ισχύει συνήθως όταν παρεμβαίνουμε μόνο στη ράχη ενώ το tip είναι ογκώδες, έχει πλεονάζον μήκος, είναι λοξό κλπ. Ουσιαστικά στην πλειοψηφία των περιστατικών, το tip χρήζει κάποιων μικρών ή πιο εκτεταμένων χειρισμών προκειμένου να εναρμονιστεί με το νέο μέγεθος και σχήμα της μύτης κι έτσι το αποτέλεσμα να μοιάζει εντελώς φυσικό καθώς δε διαταράσσεται η αρμονία αλλά αντιθέτως δημιουργείται μια νέα και βελτιωμένη εκδοχή της.
Χειρουργική Ρινοπλαστική Vs «Ρινοπλαστική» χωρίς χειρουργείο
Η εξέλιξη στον χώρο της αισθητικής έχει επιφέρει κάποιες αλλαγές και στον τομέα της ρινοπλαστικής, καθώς υπάρχει η δυνατότητα πολύ μικρής τροποποίησης της εμφάνισης της μύτης χωρίς χειρουργείο. Συγκεκριμένα, η «ρινοπλαστική» χωρίς χειρουργείο ή «ρινοπλαστική» με υαλουρονικό δεν αποτελεί στην πραγματικότητα μία μορφή ρινοπλαστικής -μιας και δεν αποτελεί επέμβαση-, δεν είναι μόνιμη και δεν αλλάζει καθόλου τους υποκείμενους ιστούς, αποτελεί όμως ένα camouflage που μπορεί να εξυπηρετήσει πολύ ικανοποιητικά περιστατικά χωρίς ογκώδεις μύτες που χρήζουν απλώς πολύ μικρών αισθητικών βελτιώσεων.
Γενική αναισθησία ή τοπική αναισθησία με καταστολή;
Τόσο η ανοικτή όσο και η κλειστή ρινοπλαστική έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: πραγματοποιούνται υπό γενική αναισθησία.
Γενική αναισθησία: Εξασφαλίζει τον σωστό αερισμό και προστατεύει τον αεραγωγό τους ασθενούς ενώ ταυτόχρονα η καρδιακή του λειτουργία παρακολουθείται διαρκώς με monitor. Ο ασθενής δεν αισθάνεται καθόλου πόνο και όταν ολοκληρωθεί η επέμβαση ξυπνά άμεσα έχοντας απλά την αίσθηση πως είχε πέσει σε έναν βαθύ ύπνο. Φυσικά όλη αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται από τον ειδικό, δηλαδή τον αναισθησιολόγο της ιατρικής ομάδας.
Τοπική αναισθησία με καταστολή: Η τοπική αναισθησία με καταστολή δεν προτείνεται σε αυτά τα περιστατικά καθώς εξασφαλίζει μεν την απουσία πόνου όμως δεν εξασφαλίζει τον αεραγωγό του ασθενή.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές ρινοπλαστικής και η επιλογή της κατάλληλης εξαρτάται από τις ανάγκες του εκάστοτε ασθενή και φυσικά από την κρίση και την τεχνική εμπειρία του ρινοχειρουργού (ρινοπλαστικού χειρουργού) . Αν επιθυμείτε να ενημερωθείτε περαιτέρω και να εξετασθείτε προκειμένου να έχετε μια πλήρη εικόνα του τι μπορεί να επιτευχθεί στη δική σας περίπτωση, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να συμβουλευτείτε την έμπειρη και εξειδικευμένη στον τομέα της Λειτουργικής Ρινοπλαστικής ΩΡΛ χειρουργό, Δρ. Ειρήνη Μάντζαρη. Η ιατρός θα σας εξετάσει διεξοδικά και θα σας προτείνει τον τρόπο να αποκτήσετε με ασφάλεια το αποτέλεσμα που βρίσκεται κοντά στις επιθυμίες σας και που ταυτόχρονα είναι λειτουργικό και σας εξασφαλίζει καλύτερη αναπνοή . Επικοινωνήστε μαζί μας για να κλείσετε άμεσα το ραντεβού σας.
